In de ochtend was Rob heel vroeg wakker. Maar hij bleef gelukkig rustig liggen. Het hotel lag op een zeer rustige plek dus alleen vogels waren er te horen.
Nadat ik de medicatie had gegeven en alles weer had afgesloten, gingen we even samen ontbijten. Daarna alles in de auto en naar het ziekenhuis dat op 6 minuten rijden lag.
Daar zijn tenminste wel een heleboel invalide plekken vrij. Ruime grote plekken voor je bus. Ideaal.
Maar we moesten toch nog wel een eindje lopen. We moesten eerst naar een centrale inschrijfbalie. Dat was minder. Erg warm en veel mensen die stonden te wachten, maar ik moet zeggen het ging toch best snel. Ik schreef Rob in en we moesten naar E331 op de derde etage.
Daar aangekomen hadden we gelukkig een kamer voor ons zelf. Erg fijn omdat Rob niet zo goed tegen drukte kan in het ziekenhuis. De verpleegkundige stelde wat vragen en zei dat ik gewoon alles zelf mocht doen. Een blik op de infuuspaal leverde haar een verwonderlijke blik op." Doe je dat allemaal zelf?"
 |
| kamer in Leuven |
Rob in de rolstoel, zuurstof mee en naar de begane grond. Ze maakte een echo van de vaten. Wel kwam er even een extra arts meekijken. Het was namelijk een ingewikkelde casus. En als je dan mee kunt praten, dan kijken ze je toch altijd weer even verwonderd aan. "Maar mevrouw, u bent goed op de hoogte!" Ja dat moet namelijk wel. Altijd makkelijk.
Daarna gingen we opnieuw bloedafname doen en dit keer prikte ik in 1x raak. De buisjes werden gevuld en daarna mocht Rob even rusten.
Dr Cools kwam langs, maar hij vertelde eigenlijk niet veel nieuws. Dat ze gingen kijken wat nu de mogelijkheid was en dat ze evt de hartcatheterisatie morgen ook via de lever konden doen.
Rob kreeg mooi wat rust en pas later kreeg hij nog een echo van het hart en een ECG.
Dr. Cools kwam hier ook kijken. Ja zijn rechterhartkamer is vergroot en de PH is te hoog. De reden dat de cardioloog de hartcatheterisatie niet doet is omdat het niet via de lies kan. Daarom een speciale interventie radioloog morgen
Tussen 11 en 12 zal het gaan gebeuren. Ze gaan proberen of de de hartcatheterisatie via de jugularis kunnen gaan doen (halsader) en anders alsnog via de lever.
Rob vond het vandaag allemaal wel heel spannend. In de ochtend wat tranen en de rest van de dag een hoge hartslag. Nee het is allemaal nogal wat voor zo'n manneke. Morgen OK 53. Het zijn ook geen getallen.
Vertrouwen hier in mij al zorgmoeder is groot. Ze hebben pas in de middag alle medicatie opgeschreven en alles is wel doorgesproken, maar steeds alles controleren wat je geeft, dat hoeft niet. Uiteraard geef ik alles wel door, want ik vind zelf ook dat dat hoort.
Nu op naar morgen. En duimen dat Rob geen koorts oid gaat krijgen. Zijn hartslag is nml wel vreemd hoog.