Rob is het hele weekend nog ziek gebleven. Jeetje wat een hardnekkige griep was dat toch. Het enge was steeds de hoofdpijn en nekpijn, maar het bleek er dit keer bij te horen. De kinderarts was zeer attent en belde me een paar keer op en dat is wel een prettig gevoel.
Zaterdagavond besloot ik toch maar even naar PSV te gaan samen met Stan en Gijs. Was het thuis zijn even zo zat. Helaas vond PSV het niet nodig om mij een leuke wedstrijd voor te schotelen, maar gelukkig toch 3 punten tegen VVV.
Maandag hadden we nog een gesprek op school over Rob. Het was een goed gesprek. Ja de concentratie van Rob is gewoon niet erg goed en het schrijven is een probleem, maar dat is bekend bij kinderen met Spina Bifida. Toch maar over een laptop begonnen want dat zal hem zeker helpen. Het is van belang dat Rob nu echt niet te vaak in het ziekenhuis komt te liggen. De lift op school zal er niet komen en dan moet er nog een oplossing voor gezocht worden.
Ook zou ik een presentatie houden over Rob, maar die kon niet doorgaan omdat Rob ziek was. Nou bleek dat er ouders waren die ook geprotesteerd hadden hiertegen. Ze wilde niet dat hun kind met de beperkingen van Rob geconfronteerd zouden worden. Ja wat dat met je als moeder doet, dat kan ik beter niet hier opzetten. Maar je vraagt je zelf wel af of je nu nog een keer iets goeds doet. Gelukkig staat de school en de ambulant begeleidster aan mijn kant en ze hadden het ook nog niet meegemaakt. Tja..
Rob kon gelukkig de rest van de week gewoon naar school. Woensdag kwam er ook een kindje spelen voor hem en gelukkig gebeurt dat de laatste tijd steeds meer. Wel is het dan van 13 uur tot bv 15 uur omdat Rob daarna echt aan de TPV moet, maar gelukkig komen ze nu wel bij hem spelen en dat is fijn.
Helaas is het vandaag weer een rotdag. Rob had op school een bal tegen zijn hoofd aangehad en gaande weg de middag kreeg hij steeds meer hoofdpijn (de kinderen waren deze middag vrij). Op een gegeven moment gilde hij van de pijn. Hij kreeg wel door dat hij dat beter niet kon doen. Gelukkig waren alle kinderen ergens anders spelen en zo kon hij rustig blijven.
Maar wat nu ook blijkt is dat hij koorts heeft. Tja waar nu weer van. Soms word je er even wanhopig van.
Verder hadden Gijs Luuk en Rob hun rapport gehad. En Gijs had de Cito uitslag. Oeps die was beroerd. Gelukkig had hij een hele goede NIO (havo) en leraren advies van VMBOT/Havo. Toen Gijs de CITO maakten lagen we ook in het ziekenhuis en het is en blijven moment opnames. We konden er wel om lachen. Zijn rapport was gewoon goed en dat is zoveel belangrijker.
Myrne gaat inmiddels ook weer goed. Nadat haar klasseleraar in een vlaag van verstandsverbijstering tegen haar had gezegd dat ze maar naar HAVO moest gaan (terwijl haar rapport tweetalig gymnasium gewoon goed was en gewoon over zou gaan naar de 4de) is ze er wel een schepje boven op gaan doen en misschien had ze daarom die opmerking wel nodig.
Stan geniet ondertussen van zijn cursus tot KNVB scheidsrechter. Hij staat trots te fluiten in het veld. En Wiese mag bijna op voor haar A diploma. En zo gaat het met de andere kinderen goed. En genieten we toch van die dingen. Hopelijk wordt Rob niet zieker meer....
Zaterdagavond besloot ik toch maar even naar PSV te gaan samen met Stan en Gijs. Was het thuis zijn even zo zat. Helaas vond PSV het niet nodig om mij een leuke wedstrijd voor te schotelen, maar gelukkig toch 3 punten tegen VVV.
Maandag hadden we nog een gesprek op school over Rob. Het was een goed gesprek. Ja de concentratie van Rob is gewoon niet erg goed en het schrijven is een probleem, maar dat is bekend bij kinderen met Spina Bifida. Toch maar over een laptop begonnen want dat zal hem zeker helpen. Het is van belang dat Rob nu echt niet te vaak in het ziekenhuis komt te liggen. De lift op school zal er niet komen en dan moet er nog een oplossing voor gezocht worden.
Ook zou ik een presentatie houden over Rob, maar die kon niet doorgaan omdat Rob ziek was. Nou bleek dat er ouders waren die ook geprotesteerd hadden hiertegen. Ze wilde niet dat hun kind met de beperkingen van Rob geconfronteerd zouden worden. Ja wat dat met je als moeder doet, dat kan ik beter niet hier opzetten. Maar je vraagt je zelf wel af of je nu nog een keer iets goeds doet. Gelukkig staat de school en de ambulant begeleidster aan mijn kant en ze hadden het ook nog niet meegemaakt. Tja..
Rob kon gelukkig de rest van de week gewoon naar school. Woensdag kwam er ook een kindje spelen voor hem en gelukkig gebeurt dat de laatste tijd steeds meer. Wel is het dan van 13 uur tot bv 15 uur omdat Rob daarna echt aan de TPV moet, maar gelukkig komen ze nu wel bij hem spelen en dat is fijn.
Helaas is het vandaag weer een rotdag. Rob had op school een bal tegen zijn hoofd aangehad en gaande weg de middag kreeg hij steeds meer hoofdpijn (de kinderen waren deze middag vrij). Op een gegeven moment gilde hij van de pijn. Hij kreeg wel door dat hij dat beter niet kon doen. Gelukkig waren alle kinderen ergens anders spelen en zo kon hij rustig blijven.
Maar wat nu ook blijkt is dat hij koorts heeft. Tja waar nu weer van. Soms word je er even wanhopig van.
Verder hadden Gijs Luuk en Rob hun rapport gehad. En Gijs had de Cito uitslag. Oeps die was beroerd. Gelukkig had hij een hele goede NIO (havo) en leraren advies van VMBOT/Havo. Toen Gijs de CITO maakten lagen we ook in het ziekenhuis en het is en blijven moment opnames. We konden er wel om lachen. Zijn rapport was gewoon goed en dat is zoveel belangrijker.
Myrne gaat inmiddels ook weer goed. Nadat haar klasseleraar in een vlaag van verstandsverbijstering tegen haar had gezegd dat ze maar naar HAVO moest gaan (terwijl haar rapport tweetalig gymnasium gewoon goed was en gewoon over zou gaan naar de 4de) is ze er wel een schepje boven op gaan doen en misschien had ze daarom die opmerking wel nodig.
Stan geniet ondertussen van zijn cursus tot KNVB scheidsrechter. Hij staat trots te fluiten in het veld. En Wiese mag bijna op voor haar A diploma. En zo gaat het met de andere kinderen goed. En genieten we toch van die dingen. Hopelijk wordt Rob niet zieker meer....